logowanie rejestracja

Nad głębiami / XXI

W coraz to wyższe przeradza się wzory
Pył ożywiony, co w przestrzeni krąży,
Ledwie się w cieniu śmiertelnym pogrąży,
Wnet go z martwości świt rozbudzi skory.

Śmierć - to ciągłego postępu chorąży,
Który na nowe świat prowadzi tory,
Wschodzącym kiełkom usuwa zapory
I z rzeszą istot w nieskończoność dąży.

Z jego opatrznej, choć surowej łaski
Świat nie zastyga pod próchnem i pleśnią,
Ale młodości wciąż przebrzmiewa pieśnią

I w coraz nowe przystraja się blaski,
I coraz dalej mknąc na fali chyżej,
Po stopniach przemian posuwa się wyżej.

4.20 / 5 głosów
Dodano: 14.04.2011Wyświetleń: 2939
Dodajesz komentarz jako: Gość