logowanie rejestracja

Mały Apollo

Rankiem, na ulicy Młynowej,
gdy się jeszcze przytulamy do siebie,
żona, podnosząc znad poduszki głowę:
- Popatrz! - mówi - Niebieski Chłopczyk na niebie.

W południe, gdy kot w czarne grochy
do kościoła idzie po murze,
moja żona, piorąc pończochy,
woła: - Popatrz! Srebrny Chłopczyk na chmurze.

A wieczorem znowu jak z rana,
gdy się sosny uciszą w ogrodzie,
szepce dziewczyna kochana:
- Popatrz! Złocisty chłopczyk na zachodzie.

1935

7.00 / 1 głosów
Dodano: 09.05.2011Wyświetleń: 3750
Dodajesz komentarz jako: Gość