logowanie rejestracja

Jesień

Jabłka świecą na drzewach jak węgle w popiele
wiatrak pęka ze śmiechu i powietrze miele

Jak na fryzie klasycznym dziewczyny dostojne
z różowymi żądzami mężną wiodą wojnę

Już kasztan się osypał i ochłodły ranki
o, młody przyjacielu, poszukaj kochanki

Z małym domkiem, ogródkiem, sennym fortepianem
która by włosy twoje czesała nad ranem

Z którą byś po śniadaniu czytał Mickiewicza
niech będzie silna w ręku, a piękna z oblicza

Jak jesień zamyślona, jak Jesień śmiertelna
i jako jabłka owe cierpka i weselna.

8.00 / 5 głosów
Dodano: 04.05.2011Wyświetleń: 9290
Dodajesz komentarz jako: Gość