Ballada o Aronku

Posunięcia? Zgoda, lecz przykro,
gdy kiepski posunięć wynik.
Żył sobie Aronek Mikron,
ni Żyd, ni chrześcijan, ni cynik.

Mają - pań wie - sklep na Wielkiej,
"Polonia" - ten z galanterią,
gdzie Aronek sprzedawał szelki,
lecz nie brał szelek na serio;

bo coś mu się śniło po ciemku,
coś niby sława - nie sława,
że w końcu napisze poemko
i cała przeczyta Warszawa.

Wieczorem, jedząc bajgełe,
z uporem b. bohaterskim
myślał: "Tamten był Eiger,
a przecież został Napierskim;

ten był Baumritter, Rozenbaum,
a teraz jest sam Słonimski -
mam: jeszcze jeden! Machonbaum,
a teraz figura: Gałczyński.

Ja też mam serce natchnione
i horyzonty szersze".
Tak sobie myślał Aronek,
myślał i pisał wiersze.

Lecz mu się nie podobały
i we łzach nierzadko moknął,
i darł szpargały w kawały,
i garściami rzucał przez okno.

Aż rzekł mu pewien literat:
- Po cóż te wiersze pań drze?
Niech je pań raczej pozbiera
i wydrukuje w "Skamandrze".

Więc choć to Aronka zawstydza,
idzie Aronek do Grydza.

Wiersz piórem przepisał wiecznem,
podpis położył: Mikrowicz;
boć rękę podadzą serdeczniej
polskiemu poetowi.

Grydz go w redakcji mierzy
okiem złośliwym i gniewnym,
myśli sobie: "Zyd nie Żyd,
jednym słowem niepewny".

- Niech pań się stąd wynoszą! -
krzyknął. - A wiersz do kosza.

Wrócił Aronek na Wielką,
smutny powrócił do domu;
i znowu sprzedawał szelki,
i pisał znów po kryjomu.

Aż rzekł mu pewien literat:
- Po cóż się pań tak głowi?
Niech pań te dzieła pozbiera
i poda Apenszlakowi;

pan Żyd i on jest Żydek,
ja Żyd - my wszyscy Zydki,
pan idzie z fałszywym wstydem
wstydzić się. To wstyd brzydki.

Więc choć Aronka traf szlaka,
idzie do Apenszlaka.

Wiersz piórem przepisał złotem,
przepisał, podpisał: Mikron.
Za chwilę stał przed Pierrotem,
pachnącym jak śledź z ikrą.

Pierrot go mierzył i mierzył
okiem złośliwym i gniewnym,
myślał sobie: "Żyd nie Żyd,
jednym słowem niepewny".

- Nie chcę mieć z panem kłopotu -
syknął. - Wierszyk do zwrotu.

Wrócił na Wielką Aronek
zgnębiony i zrozpaczony
i kupił sobie postronek,
i więcej nie słychać o nim.

8.20 / 5 głosów

Dodano: 27.04.2011Wyświetleń: 3573

kunass2

140421762111

Bartłomiej SemańczykW serwisie od: 08 - 2011

LUBIĘTO0

Konstanty Ildefons - Gałczyński

sortuj według:

daty dodania tytułu liczby wyświetleń liczby ocen średniej oceny liczby komentarzy liczby ulubionych

Ballada o Aronku

Konstanty Ildefons - Gałczyński

* * * (Oto widzisz...)

* * * (Pokochałem Ciebie w noc błękitną)

* * * (We śnie jesteś moja...)

*** (A kiedy noc otworzy się jak brama)

*** (Ale są jeszcze sprawy drobne)

*** (Chmiel na rogach jelenich...)

*** (Cóżem winien...)

*** (Dopiero gdy wzejdzie księżyc...)

*** (Gdybyś mnie kiedyś miała przestać kochać)

*** (Kiedy umrę i łopaty stukną)

*** (Obcuję z tobą jak z miesiącem...)

*** (Wiem, że jest gdzieś taki cmentarz...)

*** (Z tych pokrzywionych uliczek...)

*** (Zaświeciła na trawach rosa...)

10 Limeryków

14 Grussen aus Polen

18 (osiemnaście) żołędzi

2-aj maturzyści

300 000 Mieczysławów

A ja tobie bajki opowiadam

A la russe

Admirał

Ale są jeszcze sprawy drobne

Anińskie noce

Audycja dla inteligencji

Augustiniana

Bajka o drewnianej głowie

Bajka o siedmiu kwiatkach głupich

Bajka o słowikach

Bajka o sześciu tłumaczkach

Bal u Salomona

Bal u zakochanych

Ballada o Aronku

Ballada o dwóch siostrach

Ballada o mrówkojadzie

Ballada o samotnej pompie

Ballada o trąbiącym poecie

Ballada o trzech wesołych aniołach

Ballada o trzęsących się portkach

Ballada ślubna I

Ballada ślubna II

Bardzo dziwna rodzina

Boję się zostać wieszczem

Brzydkie oczy

Budka z papierosami

Buffalo Bill

Buty szewca Szymona

C. K. W.

Cafe-bar "Ocean

Canticum canticorum

Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu

Ciezki wieczór

Cóżem winien...

Cud w winiarni

Cyrulik jesienny

Czterdziesty szósty Kraków

Das ewig Polnische

Depresja wileńska

Deszcz

Dlaczego ogórek nie śpiewa

Długom błądził i szukał

Do Alraune

Do Edwarda Szymańskiego

Do mowy polskiej

Do Stanisława Marii

Droga

Dyrektor i pomnik

Dytyramb na cześć pokoju

Dziecko się rodzi

Dziecko żydowskie

Dziewczyna z Centrali Instrumentów Muzycznych

Dzika róża

Dziwni letnicy

Dziwny wypadek

Ech muzyka, muzyka

Ech, Ignacy, Ignacy!

Egzotyki nieprawdopodobne

Ej, po szerokiej drodze